Władysław Reymont
Komediantka
Tower Press, 2000
Janka
Orłowska, młoda dziewczyna ze wsi, nie mogąc wytrzymać nudy życia na prowincji
i protestując przeciw matrymonialnym planom ojca, wyjeżdża do teatru w
Warszawie. Chce grać, rozwijać talent, być samodzielną i samowystarczalną,
robiąc to, co kocha i co wydaje jej się w życiu właściwym. I udaje jej się,
dopóki nie musi zarabiać, dopóki nie pozna biedy, nie doświadczy zazdrości, nie
dozna upokorzeń i głodu.
Są istoty, które nie mogą żyć w przestrzeni pół i
lasów, do szczęścia potrzebują miejskich murów, poklasku tłumów, sceny i
kostiumów. Duszą się w ciasnym środowisku, gdzie ideałem męża jest solidny, z
gruba ciosany chłop, majętny, bez problemów finansowych i rozterek duchowych,
piszący listy, by odzyskać ukochaną. Uciekają do teatru, grać, bawić się,
brylować – wtedy czują się kimś, czują, że coś znaczą, a inni się z nimi liczą.
Taka była Janka – wcześnie osierocona przez matkę, niekochana przez ojca,
apodyktycznego i surowego, szukała swojego miejsca w świecie.
Więcej na blogu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz