Igraszki z przeznaczeniem

Stojąca, już od dawna, na półce mej biblioteczki książka zawierała trafną przepowiednię dotyczącą przyszłości. Na twardej, kolorowej i przykuwającej wzrok okładce widniały takiego oto charakteryzujące autora powieści, słowa: "Jest laureatem wielu prestiżowych nagród literackich i jednym z poważniejszych kandydatów do Nagrody Nobla".
Otóż, Mario Vargas Llosa już nie jest "kandydatem" a "laureatem" Nagrody Nobla, więc spostrzeżenie to stało się dla mnie swoistym znakiem.

I gdy prawie dwa tygodnie temu oczekiwałam na werdykt Szwedzkiej Akademii, mocno zaciskając kciuki by wygrał Murakami, usłyszawszy komunikat ochłonęłam i podbiegłam do komputera - dopisać Vargasa Llosę na mą listę Noblistów "do przeczytania" w ramach niezwykłego, nieograniczonego czasem wyzwania, do którego przystąpiłam jakiś czas temu.

A lista ma na początku drogi wyzwaniowej kształtuje się następująco:

Nobliści, z którymi miałam już okazję się zaznajomić:

1905 r. - Henryk Sienkiewicz, Polska ("Krzyżacy", "Latarnik", "Janko Muzykant", "Sachem", "W pustyni i w puszczy", "Quo vadis", "Ogniem i mieczem")

1907 r. - Rudyard Kipling, Wlk. Brytania ("Księga dżungli")

1924 r. - Władysław Reymont, Polska ("Chłopi")
1948 r. - Thomas Stearns Eliot, Wlk. Brytania ("Wiersze wybrane")
1957 r. - Albert Camus, Francja ("Dżuma")
1980 r. - Czesław Miłosz, Polska ("Piesek przydrożny", "Abecadło Miłosza", "Orfeusz i Eurydyka", wybór wierszy)

1982 r. - Gabriel Garcá Márquez, Kolumbia ("Sto lat samotności", "Miłość w czasach zarazy", "Kronika zapowiedzianej śmierci", "Rzecz o mych smutnych dziwkach")
1993 r. - Toni Morrison, USA ("Umiłowana")

1996 r. - Wisława Szymborska, Polska (wybór wierszy)

Plany czytelnicze:

1929 r. - Thomas Mann, Niemcy ("Czarodziejska góra", "Buddenbrookowie")

1946 r. - Hermann Hesse, Szwajcaria ("Wilk stepowy")

1958 r. - Boris Pasternak, Rosja ("Doktor Żywago")

1965 r. - Michaił Szołochow, ZSRR ("Los człowieka")
1970 r. - Aleksander Sołżenicyn, ZSRR ("Oddział chorych na raka", "Jeden dzień Iwana Denisowicza")

1980 r. - Czesław Miłosz, Polska ("Hymn o perle", "Gucio zaczarowany")

1988 r. - Nagib Mahfuz, Egipt ("Opowieści Starego Kairu")
1998 r. - José Saramago, Portugalia (cokolwiek)
2002 r. - Imre Kertész, Węgry ("Los utracony")

2003 r. - J.M. Coetzee, RPA ("Hańba")

2004 r. - Elfriede Jelinek, Austria (cokolwiek)

2006 r. - Orhan Pamuk, Turcja ("Muzeum niewinności")

2007 r. - Doris Lessing, Wlk. Brytania (cokolwiek)

2008 r. - Jean-Marie G. le Clézio, Francja (cokolwiek)

2009 r. - Herta Müller, Niemcy (cokolwiek)
2010 r. - Mario Vargas Llosa ("Ciotka Julia i skryba", "Pantaleon i wizytantki")

Oczywiście, jak to zwykle w wyzwaniach bywa będę opierała się częściowo tylko na zgromadzonych przeze mnie zbiorach (na liście planów, książki zaznaczone kursywą są tymi które posiadam), a główny ciężar spocznie na bibliotece. Na szczęście wyzwanie nie jest ograniczone czasowo, zatem życzę wszystkim uczestnikom (w tym sobie) szczęścia i wytrwałości.