Wydawnictwo: Muza SA, 2000Pierwsze wydanie: eseje z lat 1921 - 1954
Liczba stron: 283
Ocena: 4/6
Laureat Literackiej Nagrody Nobla - 1929
Jak zrobię zdjęcie okładki, to wstawię. Książka zawiera tylko niewielki dorobek Manna w dziedzinie esejów, jest ich 9. Wszystkie mówią o innych pisarzach i bardzo często o ich dziełach. I tak noblista zachwyca się Cervantesem, Goethem, Tołstojem, Dostojewskim, Czechowem, Kafką i Strindbergiem. Zwłaszcza widać w tych esejach uwielbienie dla geniuszu Goethego, któremu poświęca chyba najwięcej miejsca. Nieustannie stawia koło niego Tołstoja, a to uwypuklając między nimi podobieństwa, a to zaznaczając dzielące ich różnice. Niewątpliwie zachęcił mnie do przeczytania wielu tytułów, które każdy z nas ma w pamięci, ale nie zawsze zdążył jeszcze je przeczytać. W moim przypadku to będzie Don Kichot, Faust, kilka opowiadań Czechowa i właściwie cały Strindberg, który za mną chodzi od lat i nęka mnie, gdzie tylko zajrzę.
Ciąg dalszy u mnie --> Mikropolis
2 komentarze:
no, no to książka, którą zapisuję:)
Cieszę się. Trochę ciężko się czytało, ale dla cierpliwych się nadaje :) A ja gapa, książkę oddałam do biblioteki i zdjęcia nie zrobiłam ;)
Prześlij komentarz